Wyróżnione
Kameduli. Przepis na erem, przepis na odosobnienie
Z dala od większych skupisk ludzkich, na wzgórzach porośniętym lasem, w pobliżu rzek lub jezior - oto przepis na najlepsze miejsce, by założyć erem. Tak uważali kameduli z kongregacji Monte Corona w Perugii, którzy w XVII wieku stali się ojcami założycielami pierwszego eremu kamedulskiego w Polsce n…
Czas zmiany. Na granicy lata i jesieni…
Lato przemija nieubłaganie i w lesie zaczyna się powoli mościć jesień. Lubię ten czas zmiany.
Drzewa dostają …
Mój komentarz do burzy, jaką wywołał tekst „Wycinka – tak umiera las”
Nie spodziewałam się takiej burzy w mediach społecznościowych. A wywołał ją mój tekst "Wycinka - tak umiera la…
Wycinka. Tak umiera las…
Są takie powroty, które przynoszą smutek. Tak było wczoraj, gdy wybrałam się na wędrówkę po jednym z moich ulu…
Trzy siostry bladolice i czar Jagodnej Polany – bajkopowiastka rymowana
Czasem wystarczy słowo, by zrodził się pomysł. Zaczęło się od mojego zdjęcia lasu, jaki szczególnie lubię, pod…
![Dzięcioł czarny: lekarz lasu czy leśny budowniczy? [Z życia lasu #6]](https://i0.wp.com/opowiesciwedrowne.pl/wp-content/uploads/2022/08/IMG_20220815_154354-e1660571671572.jpg?fit=1176%2C973&ssl=1)
Dzięcioł czarny: lekarz lasu czy leśny budowniczy? [Z życia lasu #6]
Łaziłam po lesie już dwie godziny. Dzień był bezwietrzny i korony drzew wygrzewały się w słońcu zupełnie nieruchomo, rzucając orzeźwiający cień. Wypatrywałam wśród nich ptaków, ale poza jedną sikorką nie widziałam żadnych innych. W lesie panowały cisza i bezruch.
Zasmuciło mnie to. Myśli bezwiednie…
Skały Panieńskie, czyli jak siostry Norbertanki uciekały przed Tatarami
Rok 1241 nie był dla Krakowa szczęśliwy. W marcu tegoż roku pod Krakowem stanęli Tatarzy. Zdobyli miasto bez w…
Pająk – cierpliwe czekanie
Pająk. Ma to do siebie, że rozpina swe sieci między drzewami często na wysokości twarzy człowieka, choć nie on…
Jak rusałka kratkowiec stracił życie. Z życia lasu #5
Rusałka kratkowiec siedział sobie bez ruchu na kwiatku i bujał się na wietrze z rozłożonymi skrzydłami.
Pomyś…
A kiedy wędruję…
Kiedy wędruję, nie tylko dotykam butami ziemi, oswajając coraz to nowe ścieżki. To coś więcej.
Kiedy wędruję,…
Pora na maki
I znowu czerwienią się maki. Ich delikatne, wręcz jakby bibułkowe płatki poddają się podmuchom wiatru. Słusznie, bo gdyby stawiały opór, zostałyby rozdarte i straciły na swej urodzie. A tak cieszą oczy, ale i przywołują różne obrazy.
Dziś o makach będzie poetycko. Pisała o nich Sylwia Plath, ameryk…
Zacisze #1. Początek…
Czekałam prawie rok. Niestety, z powodu problemów geodezyjnych procedura wydzielenia działki przedłużyła się o…
Urodziny, urodziny…
Dziś kończę 57 lat, a mój blog Opowieści Wędrowne dwa lata. Mamy więc swoje urodziny. I powiem Wam, osiągnęliś…
![Ścierwica mięsówka, czyli świat według muchy [Z życia lasu #4]](https://i0.wp.com/opowiesciwedrowne.pl/wp-content/uploads/2022/06/IMG_20220520_194953.jpg?fit=1110%2C904&ssl=1)
Ścierwica mięsówka, czyli świat według muchy [Z życia lasu #4]
Ścierwica mięsówka - już od samej nazwy tej muchy robi się niedobrze, ale... nie oceniajmy jej zbyt pochopnie …