Skip to content
OPOWIEŚCI WĘDROWNE

OPOWIEŚCI WĘDROWNE

  • Zajrzyj tu!
    • O mnie
    • Moje publikacje
    • Współpraca
    • Wydarzenia
  • Blog
    • DROGI I BEZDROŻA
    • CZAS NA LAS
    • ZMYSŁY I ROZMYŚLANIA
    • TU GDZIE ŚPIĄ ZEGARY
  • Moje książki
    • To Tylko Chwile
    • Chimera
    • Przemiany
    • Życie niedokończone
    • Kup książkę
  • Fotogaleria
  • Polecajki
  • Kontakt
  • Szukaj

Tag: PROZA

Tchnienie rzeczy: Stary zegar

Tchnienie rzeczy: Stary zegar

KategorieTU GDZIE ŚPIĄ ZEGARYPosted on 22 grudnia 202224 grudnia 20220 komentarzy
Miała w domu stary zegar, ponadstuletni. Gdy była dzieckiem, to na nim babcia uczyła ją rozpoznawać godziny. I wciąż powtarzała - gdy umrę, ten zegar będzie twój. I tak się stało, zegar jednak stał się też zegarem rodzinnej niezgody, gdyż pretensje o niego miały ciotki. Ona jednak nie przejmowała s…
Czytaj więcej
Jabłko

Jabłko

KategorieTU GDZIE ŚPIĄ ZEGARYPosted on 5 października 202221 października 20222 komentarzy
To było dawno. Może w innym życiu? I była wtedy jesień. Przyszedł, zaniepokojony jej milczeniem od kilku dni. …
Czytaj więcej
Ulica Śpiących Latarni

Ulica Śpiących Latarni

KategorieTU GDZIE ŚPIĄ ZEGARYPosted on 4 sierpnia 202221 października 2022
W pewnym miasteczku była sobie ulica. Pokryta kocimi łbami, jak inne w tym miasteczku i w tamtym czasie, na po…
Czytaj więcej
Refleksja nad powołaniem, czyli dlaczego wrony powinny leczyć dziewczynki. A może nie?

Refleksja nad powołaniem, czyli dlaczego wrony powinny leczyć dziewczynki. A może nie?

KategorieTU GDZIE ŚPIĄ ZEGARYPosted on 2 lipca 202221 października 2022
Odkąd pamiętam, chciałam zostać lekarzem. Pomysł wydawał się absurdalny: nikt w mojej rodzinie nie był lekar…
Czytaj więcej
Opowieść o Nijakiej. Odcinek 1: W stronę Lasu

Opowieść o Nijakiej. Odcinek 1: W stronę Lasu

KategorieTU GDZIE ŚPIĄ ZEGARYPosted on 11 grudnia 202121 października 2022
Dawno, dawno temu, choć nie tak dawno, jak to w bajkach bywa, ale kiedy dokładnie, to nikt nie pamięta, w ma…
Czytaj więcej
Agata, która bała się życia

Agata, która bała się życia

KategorieTU GDZIE ŚPIĄ ZEGARYPosted on 25 października 202121 października 2022
Agata nigdy nie mogła się zdecydować, czy zapisywać swoje życie w zeszycie, czy na luźnych kartkach papieru. Zeszyt narzucał pewien porządek: pierwsza, druga, trzecia i kolejne strony, aż się prosiły, by zapisywać na nich już poukładane myśli. Zeszyt bowiem nie lubi skreśleń i zbędnych powtór…
Czytaj więcej
Bajkopowiastka o Pustce i Samotności

Bajkopowiastka o Pustce i Samotności

KategorieTU GDZIE ŚPIĄ ZEGARYPosted on 28 czerwca 202121 października 2022
Był sobie Król i piękna Królowa, która nosiła piękne szaty. Oczywiście wszyscy się nią zachwycali, za wyjątk…
Czytaj więcej
Tydzień z życia Weroniki. W poszukiwaniu zagubionej maski

Tydzień z życia Weroniki. W poszukiwaniu zagubionej maski

KategorieTU GDZIE ŚPIĄ ZEGARYPosted on 8 marca 202121 października 2022
Weronika obudziła się z niepokojącą myślą, że myśli. Myśli o nim. I myśli, czy on myśli o niej, o Weronice. …
Czytaj więcej
Opowiadanie „Teczka”

Opowiadanie „Teczka”

KategorieTU GDZIE ŚPIĄ ZEGARYPosted on 5 października 202022 października 2022
Tyle wokół polityki na co dzień, że dziś, przy niedzieli, proponuję się od niej zdecydowanie oderwać i zagłę…
Czytaj więcej
Opowiadanie „Warkocz”, odc. 3 (ostatni)

Opowiadanie „Warkocz”, odc. 3 (ostatni)

KategorieTU GDZIE ŚPIĄ ZEGARYPosted on 23 września 202022 października 2022
I kolejna sobota nadeszła, a nawet już się kończy - eh, jak ten czas szybko leci! Niczym pośpieszne pociągi.…
Czytaj więcej
Opowiadanie „Warkocz” odc. 2

Opowiadanie „Warkocz” odc. 2

KategorieTU GDZIE ŚPIĄ ZEGARYPosted on 16 września 202022 października 2022
Dziś sobota! Pamiętacie "Warkocz" sprzed tygodnia? Opublikowałam wówczas pierwszy odcinek tego opowiadania. Kto nie pamięta, może zajrzeć tutaj: Warkocz odc. 1. A ponieważ słowo się rzekło, to dziś publikuję odcinek 2. Tak więc zróbcie sobie teraz dobrą herbatę lub kawę, a może ktoś się sku…
Czytaj więcej
Opowiadanie „Warkocz”, odc. 1

Opowiadanie „Warkocz”, odc. 1

KategorieTU GDZIE ŚPIĄ ZEGARYPosted on 9 września 202022 października 2022
Jak przystało na sobotni wieczór, mam nadzieję, że macie trochę wolnego od pracy czasu. Bo ja chętnie Wam go…
Czytaj więcej
Płaszcz z ptasich piór

Płaszcz z ptasich piór

KategorieTU GDZIE ŚPIĄ ZEGARYPosted on 29 czerwca 202021 października 2022
Druga w nocy to niekoniecznie dobra pora, by siedzieć przy komputerze i pisać artykuł. Szczególnie, że dziej…
Czytaj więcej

Inspiracje

Życie jest wędrówką, życie jest opowieściąFilovera

Już jest!

To tylko chwile

Kategorie

  • CZAS NA LAS
  • DROGI I BEZDROŻA
  • TU GDZIE ŚPIĄ ZEGARY
  • ZMYSŁY I ROZMYŚLANIA

Cykle tematyczne: Notatki z drogi * Z życia lasu * Las i Czas * Chwile * Las na zdrowie * Zaczytaj się! * Zacisze *


Fanpage

Bogusia Mirosławska - wędruję, piszę i fotografuję

Najnowsze wpisy

Strofy z nurtem rzeki płynące
KategorieTU GDZIE ŚPIĄ ZEGARYPosted on 1 października 20230 komentarzy

Strofy z nurtem rzeki płynące

Jesień, a mnie jest szkoda lata
KategoriaDROGI I BEZDROŻAPosted on 23 września 2023

Jesień, a mnie jest szkoda lata

W dolinie Grabi #2. Zmarnowana szansa
KategoriaDROGI I BEZDROŻAPosted on 17 września 2023

W dolinie Grabi #2. Zmarnowana szansa

W dolinie Grabi, czyli odkrywanie nowych miejsc
KategoriaDROGI I BEZDROŻAPosted on 10 września 202310 września 2023

W dolinie Grabi, czyli odkrywanie nowych miejsc

Top 5

  • Strofy z nurtem rzeki płynące
  • Meandry Neru
  • Mała pielgrzymka do Leźnicy Wielkiej
  • Świat Babci Zofii i wiatrowe ziele
  • Arboretum w Rogowie i niezwykły kolcosił straszliwy

Udostępnij

NewsLetter Opowieści Wędrowne

Jeśli zapiszesz się na Newsletter, przywędruje on do Ciebie z lekkością, niosąc wieści, co nowego na blogu. Bądź na bieżąco!

Instagram

opowiesciwedrowne

Pod rozmaitymi imionami was tylko sławiłem, rzek Pod rozmaitymi imionami was tylko sławiłem, rzeki!Wy jesteście i miód i miłość i śmierć i taniec. - Cz. Miłosz, "Rzeki"...#rzeka #rzekiwlodzkiem #Ner #nadrzeką #nurt #miłosz #czeslawmilosz #poezja #krajobrazy #rzekipolskie #nurtżycia
Naucz mnie rzeko uporu i trwania abym zasłużył Naucz mnie rzeko uporu i trwaniaabym zasłużył w ostatniej godziniena odpoczynek w cieniu wielkiej delty w świętym trójkącie początku i końca - Z. Herbert "Do rzeki"...#rzeka #meandry #Ner #wiersz #poezja #krajobrazy #nadrzeką #Herbert #życie
Wpis na Instagramie – 17949564803583004 Wpis na Instagramie – 17949564803583004
Wena mnie opuściła... ☹️ . . . #ugór #kwia Wena mnie opuściła... ☹️ ...#ugór #kwiatyżółte #kwiatypolne #suchedrzewo
Topinambur, nazywany też słonecznikiem bulwiasty Topinambur, nazywany też słonecznikiem bulwiastym, to piękna roślina ozdobna, ale nie tylko. Bulwy topinamburu są jadalne! Mają słodki, lekko orzechowy smak. Poza tym dzięki zawartości inuliny, która sprzyja prawidłowej florze jelitowej i poprawia odporność, są także zdrowe. Teraz właśnie zaczyna się sezon na te piękne rośliny. 😍 Cieszmy oczy słoneczną barwą kwiatów i podniebienie słodkim smakiem bulw. 🧡🧡🧡A tak swoją drogą znacie jakieś przepisy na dania z topinamburu?...#topinambur #topinambour #roślinyjesienią #żółtekwiaty #roślinyjadalne #fotografiakwiatowa #jesień #ugory #magiajesieni #mojewędrówki
Las to mój ulubiony temat fotograficzny, choć fo Las to mój ulubiony temat fotograficzny, choć fotografuję go często, gdyż bardzo dużo wędruję i przebywam w lesie, to wcale nie jest to - przynajmniej dla mnie - temat łatwy. Ale niezależnie od trudności, zawsze przebywanie w nim sprawia mi radość. I tej wersji się trzymam 😁...#las_fotowtorek #fotowtorek_las_2023 #las #wyzwaniefotograficzne #mojewędrowanie #wędrówkipolesie #wędrówkibogusi #opowieściwędrowne @kobiecafotoszkola @fotowtorek_kfs
W Grabi dolinie czas wolniej płynie, czyli wędrówki przez łódzkie ciąg dalszy....#Grabia #rzeka #rzekipolskie #rzekiwlodzkiem @wojewodztwolodzkie #dolinagrabi #opowieściwędrowne #mojewędrowanie #wędrówkiprzezłódzkie
Co na górze, to na dole. . . . #woda #odbiciawwo Co na górze, to na dole. ...#woda #odbiciawwodzie #staw #drzewa #nadstawem #zielony #lustrowody #góra #dół
Kowalik - no po prostu uwielbiam te ptaszyny! 😍 Kowalik - no po prostu uwielbiam te ptaszyny! 😍 Akrobata z niego jest niesamowity, chodzenie głową w dół po pniu czy spodniej powierzchni gałęzi to dla niego pestka. Jest przy tym bardzo ruchliwy i ostrożny. W Polsce kowaliki objęte są ścisłą ochroną gatunkową. ...#ptaki #kowalik #ptakipolski #ptakiwokółnas #ptaki_w_obiektywie #ptasiafotografia #fotografiaptaków #fotografiazwierząt #fotografiaprzyrodnicza #birdsphotography #polishbirds #ourbirds #spotkaniazezwierzętami
Właśnie wracam z wędrówki 😁 Dziś byłam w  Właśnie wracam z wędrówki 😁 Dziś byłam w zupełnie nowym miejscu. Na razie puszczam zajawkę, więcej jutro. Pięknego sobotniego wieczoru Wam życzę 😘...#opowieściwędrowne #mojewędrówki #bagna #las #śródleśnemokradła #śródleśnestawy #mokradła
Masz gówniany dzień? To pomyśl o żuku gnojarzu Masz gówniany dzień? To pomyśl o żuku gnojarzu, który w gównie "pracuje" na co dzień. I chwała mu za to, bo jego rola w ekosystemie jest nie do przecenienia. Zbiera więc ten nasz żuczek odchody innych zwierząt, lepi z nich kule i toczy, toczy i toczy. Oczywiście nie bez powodu. Przede wszystkim toczy je po to, by umieścić je w odpowiednim miejscu, czyli w wykopanych przez siebie korytarzach zakończonych jamką, w których umieszcza pokawałkowane kule gówna.  To kawałkowanie odbywa się w parze, bo chodzi o super ważną sprawę - przyszłość dla żukowego potomstwa. Jak już kawałki kup znajdą się w tych podziemnych jamkach, to samica przystępuje do składania w nich jaj. Takie kupy stanowią po pierwsze świetny materiał izolacyjny, a po drugie źródło pokarmu dla wykluwających się z jaj larw. A muszą one przetrwać na tym gównie dwa sezony, by wiosną się przepoczwarzyć. To dobre dla gatunku zachowanie, czyli zbieranie kup, kawałkowanie ich i upychanie pod ziemią, przynosić też korzyści innym gatunkom. Odchody zwierząt, jak bardzo byśmy nie myśleli i nich z obrzydliwością, są świetnym źródłem soli mineralnych oraz innych substancji, które użyźniają ziemię. Dzięki temu mogą rozwijać się rośliny, dając schronienie i pożywienie zwierzętom.  No i widzicie, niby gówniana robota żuka gnojarza, a jaka pożyteczna. Doceńmy więc żuczka. Tym bardziej, że zna się on przy tym wszystkim na... astronomii. Po prostu on te swoje gówniane kule toczy po trasach wędrówek, kierując się... Drogą Mleczną. I jak tu nie podziwiać tego "kosmitę"? 😁...#żuk #żukgnojarz #żukgnojowy #owadypolski #chrząszcz #chrząszcze #owady_w_fotografii #fotografiazwierząt
Ulotna lekkość bytu... . . . #motyl #wrotycz #ł Ulotna lekkość bytu......#motyl #wrotycz #łąka #łąkalatem #podglądamświatprzyrody #fotografiaprzyrody #fotografiazbliżeniowa #lekkość #lekkośćbytu #fotografiazwierząt #owadypolski #owady_w_fotografii #owadylatające
Dziś takie cudeńka spotkałam nad Nerem, w moim Dziś takie cudeńka spotkałam nad Nerem, w moim stałym miejscu wędrówek i obserwacji. Nigdy wcześniej tam nie widziałam łabędzi, więc jest to dla mnie niespodzianka. I właśnie to jest w tym piękne! Można chodzić w te same miejsca, a doświadczać wciąż nowych rzeczy. Dziś te łabędzie zrobiły mi dzień. 💛💛💛...#wędrówkibogusi #łabędź #łabędzie #nadnerem #Ner #ptakiwodne #ptakiwokółnas #nadrzeką #sierpień #latowpełni #fotografiazwierząt #fotografiaptaków
Chciałabym się zestarzeć z Tobą albo bez Ciebi Chciałabym się zestarzeć z Tobą albo bez Ciebie, siedzielibyśmy na ławce pod drzewem albo pod niebem, liczylibyśmy krople deszczu, bo wiatr zbyt ulotny, by mógł je policzyć......Fragment z mojego wiersza z tomiku "Przemiany". Więcej o książce na moim blogu #OpowieściWędrowne - link w Bio, zakładka Moje Książki.#poezja #przemiany #wiersze #bogusiamirosławska #deszcz #kropledeszczu #trawy #deszczowydzień #deszczowapogoda #lubiędeszcz #tomikwierszy #mojewiersze
CZAS UMARŁEJ POEZJI ---- Ludzie już wierszy nie  CZAS UMARŁEJ POEZJI----Ludzie już wierszy nie czytają i nie kupują poezji. Najsmutniejszy regał w księgarni to ten z tomikami pełnymi strof, których nikt nie chce pod swój dach przygarnąć. Jest jak cmentarz, o którym wszyscy zapomnieli.Taki regał zwykle znajduje się gdzieś w kącie księgarni, z dala od głównego nurtu prozy: thrillerów, kryminałów, obyczajówki czy innej fantasy. Z dala od półek z Top 10, nowościami, a nawet tych z promocją: dwie książki w cenie jednej. Jak już się go znajdzie, to sprawia wrażenie zapuszczonego.Nierówno stojące na półkach regału i zakurzone smętne, cienkie książeczki z rzędami liter – imię, nazwisko, tytuł tomiku – wyglądają niczym zaniedbane płyty nagrobne, pod którymi pochowane zostały utracone nadzieje, zawiedzione miłości, ból egzystencji, odrzucenie świata, frustracja niezrozumienia.Niektóre z tych tomików wydają się, jakby na przekór losowi, krzyczeć radością kolorowych okładek i nadzieją tytułów, w których powtarzają się słowa miłość (czyżby do grobowej deski?), piękno (zwykle przyrody), dobro (mimo wszystko), życie (o ironio!). A mimo to nikt po nie nie sięga. Czyżby ludzie ich nie potrzebowali?Przy takim regale mam zawsze poczucie zatrzymania czasu albo inaczej: poczucie bezczasu, jakiejś martwoty i zmarnowania. I jest mi żal.Poetów? Nie! Ci bowiem swoją nagrodę główną już odebrali. Bo tworzyć poezję, to jak spotykać się z Nieskończonością, zaglądać w najgłębsze zakamarki duszy, oddychać boskim tchnieniem, stwarzać w kilku słowach światy nieistniejące, czyli prawie być Bogiem! Przynajmniej niektórzy poeci tak o sobie myślą. I ci swoją nagrodę już odebrali w dwójnasób.A jednak mi żal.Żal mi tych...----Kontynuacja na moim blogu Opowieści Wędrowne. Link do bloga w Bio. Zapraszam 💚...#poezja #wiersze #rozważania #zmysłyirozmyślania #czaspoezji #śmierćpoezji #żal #reflesencje #rozmowyoliteraturze
Dziś na #fotowtorek trudność ogromna - wybrać Dziś na #fotowtorek trudność ogromna - wybrać najlepsze zdjęcia! Nie potrafię. Bo dla mnie nie ma czegoś takiego jak najlepsze swoje zdjęcia.Wciąż się rozwijam, a czasem cofam w rozwoju, wciąż poszukuję, a czasem ogarnia mnie stagnacja, wciąż balansuję pomiędzy światłem i cieniem, a czasem zamykam się w skrajnościach. Zmieniam się.Zmieniają się moje zdjęcia.Zmienia się świat, który pokazuję. Nic nie jest bardziej stałego jak zmiana. Nic nie jest najlepsze. Bo wszystko jest takie, jakie jest w danej, wyjątkowej chwili, która się nie powtórzy. ...#ksf_fotowtorek#najlepszy #kobiecafotoszkoła#fotowtorek_kfs #najlepszy_fotowtorek #zmiana #stałość #poranek #siecipajęcze #trawyowschodziesłońca #latowpełni #słońcewpajęczynie #kroplesłońca #pomiędzy #ToTylkoChwile @kobiecafotoszkola @fotowtorek_kfs
Magiczny poranek... . . . #trawy #wschódsłońca Magiczny poranek......#trawy #wschódsłońca #poraneknadwodą #poraneknałące #magicznyporanek #radośćoporanku #pięknyporanek
O poranku......#poranek #wschódsłońca #pajęczyny #siećpajęcza #rosa #mgła
Po wczorajszej ulewie spodziewałam się dziś nad Po wczorajszej ulewie spodziewałam się dziś nad Nerem mgieł. I tak było. Godzina tuż po piątej rano. Uwielbiam takie mgielne klimaty, mimo że trzeba wcześnie wstać, by móc je podziwiać. ---#mgły #Ner #mgła poranek #świtnadrzeką #wędrówkibogusi #oświcie #mgłanadrzeką #krajobrazy #krajobrazypolskie #latowpełni #landscspe #landscapephotography #fotografiakrajobrazowa
Nawet najbardziej niepozorne kwiatki mogą mieć s Nawet najbardziej niepozorne kwiatki mogą mieć swój urok. Lubię takie kwietne drobiazgi. Zwykle porastają mało ciekawe miejsca - ugory, przydrożne rowy, miedze, ruderalne skarpy. I takie miejsca też lubię, żyją swoim życiem, bez blichtru i sztuczności....#polnekwiaty #latowpełni #białekwiaty #ugór #ugory #rozważaniaożyciu
Wczytaj więcej... Obserwuj na Instagramie

Archiwum wpisów

Etykiety

BAJKOPOWIASTKI BUSHCRAFT CHIMERA CHWILE CZAS CZASY I ZARAZY HISTORIA KSIĄŻKI LAS LAS I CZAS LAS NA ZDROWIE MIEJSKIE HISTORIE NIE ROZDZIOBIĄ NAS KRUKI NOTATKI Z DROGI OPOWIADANIA OPOWIEŚCI WĘDROWNE OPOWIEŚCI Z PUSZCZY PEREGRYNACJE PLANY POEZJA POLECAJKI PORADY PORY ROKU PROZA PTAKI PUSTYNIA PUSZCZA PUSZCZA AUGUSTOWSKA PUSZCZA BIAŁOWIESKA REFLEKSJE RZEKI SPOTKANIA ZE ZWIERZĘTAMI SŁOWO O PISANIU TO TYLKO CHWILE WSPOMNIENIA WYDARZENIA WYPRAWY WĘDRÓWKI PRZEZ ŁÓDZKIE ZACZYTAJ SIĘ! ZAPOWIEDŹ ZDROWIE ZIOŁA Z ŻYCIA LASU ŁÓDZKIE KLIMATY
Privacy & Cookies: This site uses cookies. By continuing to use this website, you agree to their use.
To find out more, including how to control cookies, see here: Polityka Prywatności

Drogi i bezdroża

  • Jesień, a mnie jest szkoda lata
  • W dolinie Grabi #2. Zmarnowana szansa
  • W dolinie Grabi, czyli odkrywanie nowych miejsc

Czas na las

  • Zasiadka na krukiZasiadka na kruki, czyli pierwszy krok
  • Kawki, modraszki i duch bażantaKawki, modraszki i „duch” bażanta. Fotohistorie #2
  • Maska chroni czy nie?Jak nie dusić się w masce?

Tu gdzie śpią zegary

  • Płaszcz z ptasich piórPłaszcz z ptasich piór
  • Bajkopowiastka - metaforyczny sposób przedstawiania świataBajkopowiastka: metaforyczny sposób opowiadania świata
  • Ona [miniwiersz]Ona [mini wiersz]

Zmysły i rozmyślania

  • 12 mgnień roku: sierpień
  • W pajęcze sieci złapane
  • Czas umarłej poezji
  • Moje książki
  • Polityka Prywatności
©2022 Opowieści Wędrowne - Bogumiła Kempińska-Mirosławska alias Filovera
  • Facebook
  • Twitter
  • Instagram
  • Email