Czy wiecie, że Uroczysko Lućmierz należy do najcenniejszych kompleksów leśnych w województwie łódzkim? Jeśli nie, to teraz już wiecie. I to właśnie w tymże Uroczysku znajduje się wart odwiedzenia rezerwat przyrody Grądy nad Lindą.
Uroczysko Lućmierz to obszar leśny o powierzchni 1750 ha należący do Nadleśnictwa Grotniki i znajdujący się pomiędzy Zgierzem a Grotnikami, o których pisałam już trochę w nieco sentymentalnym i dość osobistym wpisie „Powrót nad Lindę„. Dziś natomiast chciałabym Wam przybliżyć znajdujący się na terenie Uroczyska rezerwat przyrody Grądy nad Lindą, który odwiedziłam jakiś miesiąc temu.
Grądy nad Lindą
Rezerwat Grądy nad Lindą to objęty ochroną kompleks leśny, będący częścią Uroczyska Lućmierz i położony na jego południowo-wschodnim skraju. Zajmuje ok. 56 ha powierzchni i skupiony jest wokół meandrującej Lindy – rzeczki o długości ok. 13 kilometrów, będącej prawym dopływem Bzury.
Teren ten jest niezwykle ciekawy, gdyż znajdują się tu źródła i przecinają go liczne strumienie. Jest też tutaj obszar bagienny. Ta dostępność wody powoduje, że szata roślinna jest urozmaicona, a las ma charakter grądowy (czym są grądy, pisałam tutaj: Z życia lasu #1. Grądy) oraz łęgowy i daje schronienie wielu gatunkom zwierząt.
Jeśli przyjeżdżając tu, chcesz połączyć leśny spacer z edukacją, najlepiej będzie, jak skorzystasz z tzw. przyrodniczej ścieżki dydaktycznej.
Ścieżka przyrodnicza przez rezerwat Grądy nad Lindą
Wyznaczona przez rezerwat trasa liczy ok. 2 kilometrów i składa się z 7 przystanków.
Przystanek 1: Początek ścieżki znajduje się na skraju lasu przy drodze prowadzącej z Lućmierza do Krzemienia. Tutaj, po prawej stronie ścieżki, możesz podziwiać stary las dębowy, po lewej natomiast brzozy, sosny i dęby, przez który dalej prowadzi ścieżka. Warto przyjrzeć się runu leśnemu, w którym występują delikatne trawy, konwalia majowa, a połowie lata bogato kwitnie na fioletowo pszeniec gajowy.
Przystanek 2: To miejsce, gdzie występują drzewa w bardzo różnym wieku, a ścieżka prowadzi dalej skrajem torfowiska z licznym gatunkami drzew. Tu można spotkać m.in. brzozę omszoną, czeremchę, kruszynę i kalinę.
Przystanek 3: Na tym odcinku dominuję grąd i liczne strumienie. Las jest cienisty, dość niski, z bujnym podszyciem. Tutaj możemy spotkać pola zawilca gajowego, fiołki leśne, przylaszczki i wiele innych kwietnych roślin leśnych.
Przystanek 4: Atrakcją tego miejsca jest m.in. źródło pod dębem, które daje początek strumieniowi, oraz najokazalsza w tej części rezerwatu sosna o obwodzie 220 centymetrów.
Przystanek 5: Tutaj rośnie przede wszystkim widny las dębowy porastający najwyższe lokalne wzniesienie o wysokości 196 m n.p.m. W runie leśnym można spotkać m.in. paproć orlicę oraz przytulię.
Przystanek 6: Atrakcją tego miejsca jest najpiękniejszy dąb na trasie ścieżki. Ma on wysokość ponad 30 metrów, a obwód pnia na mierzy ponad 3 metry na wysokości około metra, a przy ziemi prawie 5,5 metra. Dąb liczy ok 250 lat i jest żywą pamiątką puszczańskiego lasu, jaki kiedyś porastał te tereny.
Przystanek 7: Także i tutaj rośnie stary dąb, który mierzy w obwodzie (poniżej rozgałęzienia) 4,3 metra. Stąd trasa ścieżki prowadzi skrajem lasu, do miejsca, gdzie znajduje się parking.
W tym krótkim podsumowaniu poszczególnych przystanków nie wymieniłam wszystkich przyrodniczych atrakcji rezerwatu Grądy nad Lindą. Dlatego najlepiej będzie, jeśli po prostu zawitasz na tę ścieżkę, zagłębiając się w rezerwat, który – jak sądzę – wart jest uwagi o każdej porze roku.
Fotorelacja z rezerwatu Grądy nad Lindą
Chyba się tam wybiorę, latem będzie jeszcze ładniej 😁