Wczoraj przed południem otrzymaliśmy sygnał, że wody Olechówki zmieniły kolor – rzeką płynęła tajemnicza, biała ciecz. Nieco później poinformowano nas, że zjawisko dotarło do Stawów Jana.
Tylko spokojnie, moi Drodzy. To już było i to dość dawno, bo w kwietniu 1986 roku.
Wtedy to, w osadniku oczyszczalni wód deszczowych osiedla Dąbrowa, zgromadziła się substancja przypominająca białą farbę emulsyjną, a potem widocznie się „przelała” i popłynęła dalej Olechówką. Na szczęście – a może na nieszczęście? – nie do wielkiego morza, tylko wprost na skromne Stawy Jana.
O tym „nienaturalnym” zjawisku donosiła wówczas prasa, a dokładniej „Dziennik Łódzki”, skąd pochodzi cytat ze wstępu. Jak też pisano, eksperci mieli zbadać, czym jest owa tajemnicza, biała substancja, która Olechówkę zamieniła w rzeczkę mlekiem płynącą. Czy wyjaśnili, nie wiem, bo o tym prasa już nie napisała.
W ogóle Olechówka, będąca lewym spływem Jasienia, niewielka rzeczka, bo po długości mierząca nieco ponad 12 km i w całości zlokalizowana na terenie miasta, w przeszłości często sprawiała łodzianom kłopoty.
Albo była niczym ściek – to do niej w czasach PRL spuszczały swoje nieczystości wielkie łódzkie zakłady przemysłowe. Albo, choć niepozorna, potrafiła tak wylać, że zalewała okoliczne domostwa, pchając się szerokim strumieniem do piwnic.
I tak np. 1985 roku, tenże sam „Dziennik Łódzki” zadawał na swych łamach iście retoryczne pytanie – kiedy Olechówka przestanie wylewać? I sam sobie odpowiadał – nieprędko. Chyba że nie będzie dużych opadów, dając tym samym delikatnie do zrozumienia, że włodarze miasta powinni coś z tą rzeczką wreszcie zrobić.
Na usprawiedliwienie można jednak dodać, iż nie tylko władze PRL nie radziły sobie z Olechówką, ale władze z okresu II Rzeczpospolitej też nie za bardzo.
Wiosną 1939 roku, tym razem „Dziennik Narodowy” w artykule pt. „Przedmieścia łódzkie zamieniły się w jezioro. Skutek walenia śmieci do koryta Łódki” uprzejmie donosił o utworzonym przy ujściu Olechówki zatorze (pewnie ze śmieci), co spowodowało, że jej wody się rozlały i do piwnic wlały (nawet mi się zrymowało :-).
Największy jednak wylew Olechówki miał miejsce w 1997 roku – czyli już za czasów słusznie nastałych po czasach słusznie minionych – podczas wielkiej powodzi, jaka dotknęła Polskę. Wówczas to:
Ale i w tym roku, zaledwie kilka miesięcy temu, Olechówce przydarzyła się, tym razem, „brudna przygoda”. W kwietniu media donosiły (eh, te media, dobrze, że są, bo żylibyśmy w niewiedzy), że odkryto, iż przez dłuższy czas trwał proceder zrzucania do Olechówki ścieków bytowych. Skąd? Z samochodu asenizacyjnego. Brr, obrzydliwe.
Żeby jednak nie było, że Olechówka to tylko „ścieki i wylewy”, to teraz coś pozytywnego o tej rzeczce. Przede wszystkim to, że stanowi część, bodajże najmłodszego w Łodzi, parku o czystej nazwie – „Park Źródła Olechówki”.
Ok, nie będę się już czepiać, czy to rzeczywiście jest park, czy raczej złachany kawałek lasku z tabliczką informacyjną, bo słowo kreuje rzeczywistość. Nie będę, bo mnie akurat ta dzikość miejsca nawet się podoba. Byłam tam 10 września br. i eksplorowałam teren.
Co do wielkości, to Olechówka imponująca oczywiście nie jest, za to pięknie pyszniła się wówczas złocistożółtymi mimozami gęsto porastającymi brzegi, a które to mimozy były właśnie w pełnym rozkwicie.
Wzdłuż koryta rzeczki biegnie ścieżka. Idąc nią od ul. Transmisyjnej na wschód, z prawej ma się rzeczkę, z lewej las. Całość terenu parku, a raczej parkolasu (tak, wiem, nie ma takiego słowa, ale teraz już jest :-)), zresztą dość podmokłego, to ok. 15 hektarów. Niedużo. Przejście go wzdłuż i wszerz zajmuje niecałą godzinę.
Mimo to lokalną atrakcją może być mini osiedle… wiewiórek. To właśnie tu, w głębi lasu, ktoś urządził im poidełka i domki z kartonów. I rude tam szaleją. Jeśli więc chcesz je poznać bliżej, to jest ku temu dobre miejsce. Byleś tylko nie nachodził ich ich zbyt często.
A Olechówka? Mlekiem już nie płynie, a czy wyleje? To się jeszcze okaże.
Nad Olechówką w Parku Źródła Olechówki, 10 września ’20
Ładne te wiewiórki, dużo ich także lasku widzewskim.
Tak, jakiś czas temu byłam tam i też cyknęłam kilka fotek 🙂 są urocze.
Swietne zdiecia !B
dziękuję ♥️