PRZEMIANY

Nie budzić demonów – tak zaczyna się tomik poezji PRZEMIANY, poezji metafizycznej i codziennej zarazem, bo dotykającej istoty ludzkiej egzystencji: miłości, samotności, tęsknoty, zdrady, życia i śmierci, jak choćby w tytułowym wierszu Przemiany, który tak się kończy:

W tomiku PRZEMIANY znajduje się 36 wierszy. Już ich tytuły mówią wiele, np. Niepewność, Smakowanie, Zaduszki, Wyprowadzka, ale są też takie przewrotne i intrygujące, jak Ja w szafie, czy Bez-. Wszystkie jednak skłaniają do refleksji nad nad tym, co stałe, a co zmienne, co przemija, a co trwa wiecznie, i poszukiwania odpowiedzi na pytanie, dokąd idziemy?

Tomik PRZEMIANY, choć niewielki, powstawał kilka lat, a układ wierszy pozwala prześledzić pewną drogę jaką przeszłam w swojej poezji. To jedna z trzech, jak na razie, moich książek literackich.

Dodatkowym elementem wzmacniającym przekaz są ilustracje wykonane przez mnie techniką piórkową, w której użyto jednego koloru – czerwieni oraz bieli i czerni. Ta kolorystyczna wstrzemięźliwość nie jest przypadkowa. I jakże poetycko brzmią też tytuły rysunków, jak np. U Źródeł Góry Czasu.

PRZEMIANY to poezja o kruchości i sile podszytej tęsknotą ludzkiej egzystencji.

Z opinii o “Przemianach”…

Chcesz poczytać wiersze z “Przemian”? Kliknij tu: PRZEMIANY – wiersze wybrane.