Skip to content

OPOWIEŚCI WĘDROWNE | Blog

Zacznij tu!
Blog
Tropy
O mnie
Chimera
Kontakt

Szukaj

Poprzednie zdjęcie

Następne zdjęcie

Las Ruda-Popioły – willa Steingerta

Posted on 16 maja 202016 maja 2020

Strachy na lachy w lesie Ruda-Popioły

Full size 2019 × 1068

Zobacz wpisy

Published inLas Ruda-Popioły – willa Steingerta

Subscribe

Login

Powiadom o

Imię*

E-mail*

Website

Imię*

E-mail*

Website

0 komentarzy

Inline Feedbacks

View all comments

Inspiracje

Życie jest wędrówką, życie jest opowieściąFilovera

Fanpage

O mnie

Wędruję, piszę i fotografuję. Wędruję, bo każdy czas jest dobry, by wyruszyć w świat. Piszę i fotografuję, by oswajać przemijanie i inspirować do wędrówek. “Opowieści Wędrowne” to blog o tym, co możesz znaleźć, będąc w drodze.

Kategorie

DROGI I BEZDROŻA
TU, GDZIE ŚPIĄ ZEGARY
WĘDRÓWKI PO PRZESZŁOŚCI
WĘDRUJ I BĄDŹ ZDRÓW
ZMYSŁY I ROZMYŚLANIA

Najnowsze wpisy

W pułapce lęku, czyli moja droga przez COVID

KategorieZMYSŁY I ROZMYŚLANIAPosted on 2 grudnia 20200 komentarzy

W pułapce lęku, czyli moja droga przez COVID

Zanim przeminie to, co kochasz

KategoriaZMYSŁY I ROZMYŚLANIAPosted on 9 listopada 2020

Zanim przeminie to, co kochasz

“Sudeckie wędrówki” Krzysztofa Gduli [recenzja]

KategoriaZMYSŁY I ROZMYŚLANIAPosted on 6 listopada 20206 listopada 2020

“Sudeckie wędrówki” Krzysztofa Gduli [recenzja]

W poszukiwaniu oznak śmierci [odcinek 2]

KategoriaWĘDRÓWKI PO PRZESZŁOŚCIPosted on 5 listopada 2020

W poszukiwaniu oznak śmierci [odcinek 2]

Najczęściej komentowane

Kobieta i róże. Z życzeniami dla pisarzy

Kobieta i róże. Z życzeniami dla pisarzy

KategorieTU, GDZIE ŚPIĄ ZEGARYPosted on 3 marca 20199 października 202033 komentarzy

Sentymentalna podróż rogowską wąskotorówką

KategoriaDROGI I BEZDROŻAPosted on 10 lutego 201930 września 2020

Sentymentalna podróż rogowską wąskotorówką

Sobota! Zapraszam na “Warkocz” odc. 2

KategoriaTU, GDZIE ŚPIĄ ZEGARYPosted on 11 stycznia 202019 października 2020

Sobota! Zapraszam na “Warkocz” odc. 2

“Teczka” na niedzielę

KategoriaTU, GDZIE ŚPIĄ ZEGARYPosted on 17 lutego 201911 czerwca 2020

“Teczka” na niedzielę

Udostępnij

NewsLetter Opowieści Wędrowne

Jeśli zapiszesz się na Newsletter, przywędruje on do Ciebie z lekkością, niosąc wieści, co nowego na blogu. Bądź na bieżąco!

Imię lub Imię i Nazwisko

Email

Przechodząc dalej, akceptujesz politykę prywatności

Instagram

Wczoraj zrobiłam sobie pierwszy po chorobie COVID

Wczoraj zrobiłam sobie pierwszy po chorobie COVID długi spacer. Dobrze mi zrobił na moje lęki, bo poczułam, że wracam do normalności - mojego ukochanego wędrowania. Tym bardziej, że fizycznie czuję się zupełnie dobrze, jak przed chorobą. Pozdrawiam Was serdecznie ♥️ A to fotki ze spaceru, ot, takie trawy szronem malowane 😊 #opowieściwędrowne #covid_19 #lęki #wędrowanie

Dziś już jestem wolna i czuję się dobrze. Obja

Dziś już jestem wolna i czuję się dobrze. Objawy COVID minęły tydzień temu, a wczoraj skończyła się formalna izolacja. Tylko jeszcze gdzieś w mojej głowie czai się lęk, na szczęście o niebo mniejszy niż dwa tygodnie temu. To lęk okazał się być u mnie największą słabością podczas choroby. Myślę, że niewiele brakowało, by pogrążył mnie całkowicie. A dziś swoim doświadczeniem z przebycia COVID podzieliłam się na blogu #opowieściwędrowne, we wpisie "W pułapce lęku. Moja droga przez COVID". Link do bloga w Bio. #covıd #covid_19 #lęk #panika #napadylekowe

Zanim przeminie to, co kochasz _________ Chwytaj c

Zanim przeminie to, co kochasz
_________
Chwytaj chwile. Syć się nimi, czuj, całym sobą, aż do trzewi. Tak mocno, jakby wszystko miało być po raz ostatni. Bo gdy one bezpowrotnie przeminą, zostanie tylko pusty żal – że trzeba było być gorącym lub zimnym, nigdy letnim, nigdy nijakim, beznamiętnym. Bo czuć, to znaczy żyć.
🍁
Ta myśl nie wzięła mi się znikąd i nie jest też wyrazem jakiś dramatycznych wydarzeń. Ta myśl, jak wiele myśli o życiu, zrodziła się podczas sobotniego spaceru po moim ukochanym i tak bardzo oswojonym już miejscu, jakby ono było częścią mnie, a ja częścią jego. Miejscu żyjącym swoim naturalnym życiem i jak dotychczas dzikim.
🍁
Dotychczas, bo gdy je w sobotę zobaczyłam, poczułam ból, złość i żal.
_________
O tęsknocie za utraconym czytaj na moim blogu #opowieściwędrowne w moim najnowszym wpisie 👉 pt. ZANIM PRZEMINIE TO, CO KOCHASZ. Link do bloga w Bio. 🍁♥️
#kochaj #zanimprzeminie #mojemiejsce #dzikiemiejsca

Jest we mnie od kilku dni jakiś smutek i niepokó

Jest we mnie od kilku dni jakiś smutek i niepokój. Może to tylko mglista jesień, a może przeczucie, że świat, jaki znamy, przemija bezpowrotnie, a przyszłość wcale nie będzie radosna. #opowieściwędrowne #smutek #światprzemija

Dziś znów poszłam w dobrze znane mi miejsce, ju

Dziś znów poszłam w dobrze znane mi miejsce, już oswojone, jakby moje. I dziś znów mnie zaskoczyło. Patrzyłam na nie tak, jakbym widziała je pierwszy raz. Moje miejsce, zaskskuj mnie i trzymaj w zachwycie. 🍁 #opowieściwędrowne #listopad #laswlistopadzie

Jestem taki niezdecydowany - spaść do reszty, cz

Jestem taki niezdecydowany - spaść do reszty, czy nie spaść? 🤔 #opowieściwędrowne #liście #jesienneliście #parknazdrowiu

Brzozy złociste, dlaczego już odchodzicie? 😔

Brzozy złociste, dlaczego już odchodzicie? 😔 #opowieściwędrowne #brzozy #złotapolskajesień

Co zrobić, gdy tak bardzo chcesz wędrować, że

Co zrobić, gdy tak bardzo chcesz wędrować, że o niczym innym nie możesz myśleć, a nie masz czasu, by wyjechać gdzieś dalej, choćby na dwa dni? Wykorzystaj jeden dzień! Ba, nawet jedno popołudnie i wyrusz do lasu w swojej okolicy. Odkryj go na nowo lub odkryj zupełnie nowy las. Tak jak ja to zrobiłam. I byłam zachwycona.
🍁🍁🍁
Tereny wędrowne, jakie znajdują się w granicach administracyjnych Łodzi, gdzie mieszkam, są mi już dość dobrze znane, a mimo to wciąż chętnie się w nie wybieram.
🍁🍁🍁
Tym razem jednak – a było piękne, słoneczne, październikowe popołudnie – postanowiłam zapuścić się nieco dalej. Jednak na tyle blisko, że do miejsca wyruszenia na wędrówkę mogłam dojechać pociągiem w niecałe pół godziny, a potem bezpiecznie wrócić do domu przed zmrokiem.
🍁🍁🍁
Gdy zapadła decyzja „idę”, spojrzałam na mapę „Łódź i okolice”, chwila zastanowienia i wybrałam – skusił mnie las w okolicach Pabianic, miasta, w których mieszkałam przez pierwsze 26 lat mojego życia, i które od Łodzi – mówiąc kolokwialnie – są rzut beretem.
🍁🍁🍁
Ten las to Las Karolewski, którego uroków – ku mojemu zaskoczeniu – było mi dane zasmakować tego dnia i nacieszyć się, choć trochę, złotą jesienią. Jeśli chcesz poznać uroki Ładu Karolewskiego, zajrzyj na blog #opowieściwędrowne i kliknij w link do tekstu "Las Karolewskiego jesienne impresje". Nie będziesz zawiedziony 😀🍁♥️ Link do bloga w Bio.
#lasypaństwowe #laskarolewski #wędrowanie #wędrówki #wędrówkipolesie #Pabianice #Chechło

Zaduszki. Stąd do wieczności _______ Odeszli. B

Zaduszki. Stąd do wieczności
_______

Odeszli. Bliscy, krew z krwi. Odeszli stąd. Opuścili doczesność, by przejść do wieczności. Tu, gdzie jeszcze jestem, zostawili ślad. Pamięć o sobie we mnie i mnie tęskniącą tęsknotą spokojną, zadumaną, pełną nadziei, że kiedyś.

Gdy przywołuję ich obraz, choć minęło już wiele lat od ich śmierci, wciąż ich widzę, jakby żyli: Babcia Zofia, Dziadek Konstanty, Wujo Marian, Ciocia Weroncia. Tak wiele dla mnie znaczyli i wiem, jak wiele znaczyłam dla nich.

Świat Babci Zofii na samo wspomnienie o niej pachnie mi wiatrowym zielem i chlebem, z Dziadkiem Konstantym siedzę pod leszczyną, wyplatam koszyki i jadę gdzieś wozem nocą.

Z wujem Marianem wracam ze szkoły, czytam książki i bawię się w chowanego, a z ciocią Weroncią wyleguję się na trawie nad Zalewem Sulejowskim, bawię klockami na dywanie lub po prostu jestem bezpieczna.
________
Zaduszki dla bliskich, zajrzyj proszę do tekstu pt. "Zaduszki. Stąd do wiecznośc"i. Link do bloga #opowieściwędrowne w Bio.
#zaduszki #wieczność

Load More... Follow on Instagram

Archiwum wpisów

Archiwum wpisów

Etykiety

CHIMERA CZASY I ZARAZY FOTOGRAFIA HISTORIA KSIĄŻKI LAS LITERATURA MIEJSKIE HISTORIE MOJA TWÓRCZOŚĆ OPOWIEŚCI WĘDROWNE OPOWIEŚCI Z PUSZCZY PARKI I OGRODY PEREGRYNACJE PISANIE PLANY POEZJA PORADY PUSTYNIA PUSZCZA PUSZCZA AUGUSTOWSKA PUSZCZA BIAŁOWIESKA PUSZCZA KNYSZYŃSKA REFLEKSJE SZLAKI ZIEMI ŁÓDZKIEJ TROPY WYPRAWY WĘDRÓWKI Z HISTORIĄ ZDROWIE ZIEMIA ŚWIĘTA ŁÓDZKIE KLIMATY ŁĄKA

Privacy & Cookies: This site uses cookies. By continuing to use this website, you agree to their use.
To find out more, including how to control cookies, see here: Polityka Prywatności

Drogi i bezdroża

Rzeczy zagubione, rzeczy znalezione
Puszcza Białowieska: szlak przez Rezerwat Krajobrazowy im. W. Szafera [uwagi praktyczne]
Pomysł na ferie: podróż zabytkowym pociągiem

Tu, gdzie śpią zegary

Poetyckie poniedziałki: Sprzątanie – gdy kot pomaga, nie wróży to nic dobrego
Sobota! Zapraszam na “Warkocz” odc. 2
Płaszcz z ptasich piór

Wędruj zdrowo

Idź i bądź zdrów
Witamina D: jaką wybrać?
Biegunka podróżnych – częsty „rzadki” problem

Zmysły i rozmyślania

Szklana pułapka z panoramą w tle, czyli między bezpieczeństwem a wolnością
“Moja dzika Syberia” Karoliny Kozioł [książka]
Świat się zatrzymał. Czas na poszukiwanie: dokąd?

ŁÓDZKIE KLIMATY
OPOWIEŚCI WĘDROWNE
Polityka Prywatności

©2020 Opowieści Wędrowne - Bogumiła Kempińska-Mirosławska alias Filovera

Facebook
Twitter
Instagram
Email

Wyniki wyszukiwania dla:

0

0

Would love your thoughts, please comment.x

()